
برخی از بنیانگذاران برندهای زیبایی از همان روز اول میدانند که برای همیشه نمیمانند. آنها نام تجاری را رشد می دهند، می فروشند و ادامه می دهند. دیگران تا زمانی که نام تجاری فعال است، تمام نیت این را دارند که یک چهره محوری باشند، اما با واقعیتهای غیرقابل پیشبینی تجارت روبرو میشوند و متوجه میشوند که باید کنار بروند - یا کنار گذاشته شدهاند.
این احتمال که بنیانگذار ممکن است همیشه در صحنه نباشد دلیل خوبی است نه اینکه برندی را به نام خود نام ببرید. من گمان میکنم که بنیانگذارانی مانند کت فون دی انتظار نداشتند که برندهایشان در شرکتهای زیبایی مترادفشان بیشتر از زمان مشارکت خود ادامه دهند. اما اگر نامها را کنار بگذاریم، وقتی بنیانگذار برندی را که انرژی و تخصص خود را روی آن ریخته است ترک میکند، واقعاً چه اتفاقی میافتد؟ وقتی که از شخصی که آن را ایجاد کرده است، مسیر آن تجارت به چه معناست؟